Het is zo simpel, en ik kan het alleen maar blijven herhalen totdat iedereen het gaat inzien.
Los van het feit dat alles illusie is – een spel, een rit op de rollercoaster -, leven we hier op aarde binnen de daar geldende realiteit. Los van het feit dat er buiten deze realiteit geen waarheid bestaat, bestaat er binnen deze realiteit slechts 1 waarheid. 1 waarheid waar alles om draait, 1 waarheid die alles kan helen, 1 waarheid waarmee we in 1 klap alle problemen kunnen oplossen. 1! Slechts 1!
Die waarheid is liefde, en vanuit die liefde kan er maar 1 stem komen: de stem der redelijkheid. De stem der redelijkheid staat lijnrecht tegenover de stem der onredelijkheid. Zoals wit tegenover zwart, goed tegenover kwaad.
De stem der redelijkheid spreekt eenduidig, en dat is wat ons mensen 1 maakt. Iedereen zegt uiteindelijk hetzelfde, iedereen wil vrede, liefde en geluk, maar er is een verschil tussen “zeggen” en “doen”, of sterker nog: tussen “willen” en “zijn”.
Als ik zeg dat we al het geld dat we aan oorlog spenderen moeten gebruiken om de hongerigen te voeden en de armoede te bestrijden, is er niemand die het met mij oneens kan zijn. Dat is de stem der redelijkheid.
Als ik zeg dat als jij werkelijk gelooft in wat jij zegt, er dan geen reden is om een ander aan te vallen wanneer die beweert dat hij/zij daar niet in gelooft, dan is er niemand die het met mij oneens kan zijn. Dat is de stem der redelijkheid.
Als ik zeg dat we iedereen in zijn/haar waarde moeten laten zolang diegene niet een ander beknot in zijn/haar vrijheid om zichzelf te uiten zoals hij/zij werkelijk is, dan is er niemand die het met mij oneens kan zijn. Dat is de stem der redelijkheid.
Als ik zeg dat niemand het recht heeft om te beslissen over wat een ander zegt, wanneer die ander dit in alle oprechtheid naar buitenbrengt, dan is er niemand die het met mij oneens kan zijn. Dat is de stem der redelijkheid.
Het probleem is dat wij wel met de stem der redelijkheid spreken, maar ons niet daarnaar gedragen. We spreken wel maar we doen niet, we willen wel maar we zijn niet. De oplossing is dat we niet alleen spreken met de stem der redelijkheid, maar ons ook daarnaar gaan gedragen. Als iedereen dat doet is het probleem opgelost en hebben we een hemel op aarde.
Wees altijd 100% jezelf, spreek altijd voor 100% jouw waarheid en zie de ander als de ultieme schoonheid die wij allemaal zijn. Dan kan het alleen maar goed komen en kunnen we leven in de warmte van de liefde die God is (niet te verwarren met die man met die inmiddels veel te lange baard – en euh… Jezus komt niet terug zolang de Christenen kruizen blijven dragen).
Het is zo simpel.
Freerk.