Mijn enigste vraag is: Waarom kunnen we in hemelsnaam niet normaal meer met elkaar discussieren/praten. Het is nu ‘jullie’ versus ‘jullie’, twee kampen!!
Haat en nijd is wat ik nu hoor/lees en zie.. Is dat echt waar we naartoe willen met zijn allen? Wat gaan/willen we onze (toekomstige) kinderen meegeven?
Is er dan niemand die nu denkt: “laten we onze handen ineen slaan en vechten voor een multiculturele samenleving waar iedereen elkaar respecteert en elkaar in zijn waarde laat?”
Af en toe word ik er ook moedeloos van, maar dan kijk ik om me heen en dan zie ik ook de goede dingen die er zijn. Mijn ouders zijn geboren in Marokko, ikzelf in Nederland. Ik heb ook weleens moeite gehad om tussen twee culturen in te leven, maar ik vertik het om mee te gaan in die haat die nu wordt gecreerd. Elke cultuur heeft zijn mooie en minder mooie kanten. Zolang je in elkaars cultuur geinteresseerd bent, open staat voor anderen, dan geloof ik dat we al een heel eind komen.