Zo leest u
De Telegraaf-i
6 november 2004
Voorpagina
Watuzegt
Binnenland
Strips
Interactieve Puzzel
Journaal
Achtergrond
Weerbericht
Advertenties
Familieberichten
Buitenland
Reportage
Telesport
Privé
Financiële Telegraaf
Vrouw
Overgeld
Newz
Overmorgen
Reiskrant
Een week de krant
Aansprakelijkheid
Uw reactie
De Telegraaf
op internet
Telegraaf.nl
Snelnieuws
Privé
Telesport
DFT
i-Mail
AutoTelegraaf
Reiskrant
Woonkrant
De moord op Theo van Gogh wordt niet als een incident gezien. Velen vragen zich af of de vrijheid van meningsuiting in het geding is, waarbij anderen de kanttekening maken dat het uitsluitend penibel is om je over moslims uit te laten. Wordt alles-moetkunnen- land de mond gesnoerd? Een vraag die Henk Westbroek kan beantwoorden. Als politicus kreeg hij kogels door de brievenbus, zijn kat werd aan een boom gespijkerd en hij werd bedreigd. Westbroek had de keus: door het leven met kleerkasten om zich heen of zwichten. Hij kapte met de politiek. „Intolerantie mogen we niet meer tolereren.â€Â
Henk Westbroek stuitte na moord op Van Gogh op groepje feestende Marokkanen…
’Gezwegen uit ANGST’
„Als er 150 extremisten bekend zijn, waarom pakken ze die dan niet op?â€Â
door MARIE-THÉRÈSE ROOSENDAAL
AMSTERDAM, zaterdag
De 52-jarige Henk Westbroek, radiodiskjockey, tekstdichter, zanger en zakenman, weet hoe het voelt om bedreigd te worden om uitlatingen. Toen de kogels bij hem thuis door de brievenbus vielen, zei hij in juni 2002 zijn politieke loopbaan vaarwel. Vooral omdat zijn dochtertje zich na de moord op Pim Fortuyn afvroeg of haar papa, mede-initiator van de partij Leefbaar Nederland, ook doodgeschoten zou worden.
Even verzinkt hij in het verleden: „Nadat ik uit de politiek ben gestapt, ben ik niet meer bedreigd. Fortuyn werd doodgeschoten op een voor mij ongelukkige plek. Ja, voor hem nog veel ongelukkigerâ€Â, laat de meester van het cynisme horen in een tussenzinnetje. „Het raam van de studio waar ik elke dag zat, keek uit op een gedenktekentje.â€Â
„Nadat er stenen door mijn ruit waren gegooid, de eerste keer, ben ik verhuisd. Gezwicht, ja. Mensen hebben makkelijk lullen vanuit de leunstoel, mensen die je nog nooit op een mening hebt kunnen betrappen. De kat van mijn dochtertje werd opgehangen aan een boom voor mijn deur, met een spijker in zijn lijf waaraan een briefje zat: jij bent de volgende. Toen dacht ik: ’ik moet ermee ophouden’. Ik besef het, ik wijk. Maar de politiek ga je in om het debat, om je mening te zeggen tijdens saaie vergaderingen. Niet om te leven met kleerkasten die om je heen lopen. Dus ben ik opgestapt. Ik voel me niet geroepen om als een vrijheidsstrijder hard tegen hard te gaan.â€Â
Prijsschieten
„Ook degenen die de sfeer gecreëerd hebben waarin het prijsschieten kan plaatsvinden, werden bedreigd. Marcel van Dam, Paul Rosenmöller, Balkenende. Ik gun het ze niet, ik ben meer het mantel-derliefdetype.â€Â
Westbroek kende Theo van Gogh: „Niet heel erg goed hoor. Volgende week zou ik een avondje met hem gaan stappen in Amsterdam, om bij te praten. Het is té afschuwelijk.†Met onverholen walging: „Theo heeft nu ineens een miljoen vrienden. Inclusief burgemeester Cohen en iedereen die geholpen heeft hem monddood te maken door te zorgen dat er bijna nergens meer een column van hem verscheen.â€Â
Met lede ogen beziet Henk Westbroek het circus rond de dood van Van Gogh. „Mensen die nu een couplet van een liedje aanpassen om commercieel wat mee te pikken. Alles moet kunnen, maar ik heb er moeite mee. Net als met de foto in jullie krant, dat was smakeloos. Omdat ik Theo ken, deed dat beeld me erg veel pijn. Maar misschien is het mijn lafheid dat ik het niet wil zien. Ik ben er nogal dwarrelig over. Want aan de andere kant is het goed om de gevolgen van bommen en messteken te laten zien.â€Â
• Van Gogh was niet bang na bedreigingen?
„Theo dacht: het valt wel mee in Nederland. W.F. Hermans vergeleek katholieken immers al met schapenneukende ouwelvreters. En Gerard Reve beschreef Jezus als een ezel die hij drie keer in zijn hol kon bezitten. Theo van Gogh overdreef als hij zijn polemiek voerde, van dik hout zaagt men planken, met humor. En dat had een functie. Ik schreef destijds Vriendschap is een Illusie, een uitvergroting van de werkelijkheid om iets kenbaar te maken.â€Â
Westbroek zelf was wel bang: „Angst is een goede raadgever. Daarom verzekeren mensen hun huis tegen brand. Je hóópt niet dat het gebeurt. Ik ben er zelf ook zo een. Ik ben niet geschapen als een held die zich als vrijwilliger opgeeft voor Irak. Elke bedreiging was er voor mij één te veel.â€Â
• En toch neem je, zoals nu in je programma tussen 12 en 1 uur op Yorin FM, nog steeds geen blad voor de mond?
„Nee. Maar ik roep geen onzin. Wat je met passie zegt, daarin moet je geloven. Je kan wel op tenen staan, maar als je het niet meent… Iedereen heeft het volste recht op een mening, hoe dom ook. Dat is niks nieuws, dat zei Voltaire al. Voor Het Goede Doel (zijn oude band, MR.) heb ik ooit een liedje geschreven over tolerantie: met een beetje tolerantie ben je altijd op vakantie, je hoeft nooit meer iets te vinden want iedereen heeft gelijk. Enige voorzichtigheid is geraden. Ga niet als Ajax-fan in een Ajax-shirt tegen honderden joelende Feyenoorders ’klote-Feyenoord’ roepen. En als je in de Achterhoek loopt moet je niet zeggen dat Normaal een waardeloze flutband is. Tenzij je heel hard kan lopen. Voorzichtigheid betrachten in het debat is verstandig, maar ironie mag wel. Dat is een mooie manier om je te verdedigen.â€Â
——————————————————————————–
Volgende kolom
• Muzikant en radio-dj Henk Westbroek werd bedreigd en stapte uit de politiek: „Gezwicht, ja. Mensen hebben makkelijk lullen vanuit de leunstoel, mensen die je nooit op een mening hebt kunnen betrappen.â€Â
FOTO: HOLLANDSE HOOGTE
Henk Westbroek houdt zich in: „Kort nadat ik van de moord op Theo van Gogh hoorde, liep ik een tankstation binnen waar een zwikkie vrolijke, niet eens jonge, Marokkanen op de stoep stond. Van de werkstudent achter de kassa hoorde ik dat ze binnen hadden gevierd dat Van Gogh was vermoord. Buiten stonden ze in feestelijke stemming na te praten. Toen ik erlangs liep, met gebogen hoofd, heb ik gezwegen. Wie weet hoeveel messen ze bij zich hebben? Ik ben in de auto gestapt, me verbijtend van woede. Ik houd me dus ook gedeisd tegen vijftien volgelingen van Abu Jahjah. En ik ga niet naar zijn lezingen. Maar misschien moeten we dat juist wel doen.â€Â
• Is de vrijheid van meningsuiting aangetast na de moord op van Gogh?
„Voor het eerst komt het nu wel als een probleem op tafel. Andersdenkenden zijn er en dat moet door iedereen worden gerespecteerd. Ik heb het in de politiek nooit willen hebben over allochtonen, voor mij is iedereen gelijk. Geef iedereen nou één, Nederlands, paspoort, dat is duidelijker. Ik heb een Engelse vrouw, Julia (voor haar schreef hij de ode Zelfs je naam is mooi, MR.), zij had twee paspoorten kunnen krijgen. Ze heeft bewust gekozen voor alleen een Engelse pas, omdat ze zich Engels voelt. En dat ze daarmee dan afziet van aow, dat is dan maar zo.â€Â
Zijn kenmerkende lijzige stem schiet in een hogere versnelling: „Van de week hoorde ik op de BBC een moslim zeggen dat niet elke moslim een terrorist is, maar dat het heel vervelend is dat bij elke terroristische aanslag een moslim betrokken is. Extremisten, mensen die oprecht geloven dat hun overtuiging de enige waarheid is. Binnen de moslimgemeenschap zit een bepaald slag dat andersdenkenden als inferieure varkens bejegent. Vanuit menige moskee, ik zeg nÃÂét alle, wordt haat gepredikt. En die haat zit diepgeworteld, gebaseerd op verachting voor iedereen die anders durft te denken. Dat kan niet. In Nederland hebben we honderdduizenden niet al te ruimdenkende EO’ers. Die plakken een visje achter op hun auto en dat is het wel, om het voorzichtig te zeggen. Van een afwijkende mening hebben zij geen last.â€Â
Pitbull
Met nadruk nuancerend: „De ene pitbull bijt, de andere is welopgevoed, maar die bijterige geeft al die lieve een slechte reputatie. Dus steek je de straat wel over als je een pitbull ziet. Die paar agressievelingen onder de moslims, het is jammer voor de rest. Dit alles komt voort uit de pappen-ennathoudencultuur: ach, er is maar één familie weggepest uit de Amsterdamse Diamantbuurt. En er is maar één man afgeslacht, er zijn nog zestien miljoen Nederlanders in leven. Zo redeneer je alles weg.†Het sarcasme druipt van zijn stem.
„Nu wordt wél over de vrijheid van meningsuiting gepraat. Mensen durven misschien nu juist wel meer te zeggen. Straks wordt het hier inschikken of wegwezen. Degene die zijn handen laat ’wapperen’, wordt niet geaccepteerd, die moet extreem streng worden aangepakt. Die intolerantie mogen wij niet meer tolereren.â€Â
Een oplossing heeft ook Westbroek niet: „Treurig vind ik dat Geert Wilders – zo trots op zijn Mozart-haar – een mooie melodie lelijk weet uit te voeren. Wilders roept om nog meer politie. Zeshonderd man om 150 man te volgen, de telefoon af te tappen. Of die gasten hun 06 dan nog zullen gebruiken… Straks houdt de ene helft van het land de andere helft in de gaten. Een samenleving waarin ik niet wil wonen. Ach, Wilders, hij werd voor zijn afwijkende mening de partij uitgekeild. In plaats dat ze blij zijn met iemand die anders durft te denken… Wat ik niet begrijp is dat er 150 extremisten bekend zijn en dat ze die niet oppakken. Dat is toch te doen, via huiszoeking?
Dan moet de grens van de wet maar iets opschuiven, dan moet het maar zo.â€Â
——————————————————————————–
Terug naar pagina
6 november 2004