Ik was het niet vaak eens met de uitspraken van Theo van Gogh, toch keek ik graag naar zijn interviews, of las ik zijn columns (dan was het alleen maar om me te irriteren)
Ik vind het zo ontzettend onwerkelijk dat hij er niet meer is… iemand met zoveel arrogantie en een grote bek, is toch onsterfelijk?? Zijn dood, de manier waarop en waarom, heeft mij erg aangegrepen. Ik had dat niet gedacht en sta er zelfs versteld van dat ik er 's avonds in bed van moest huilen…. erg vreemd, huilen om een vieze, onverzorgde man die je niet persoonlijk kent…..
Misschien moest ik ook wel huilen, omdat ik bang ben…. ik als jonge zwarte vrouw ben bang voor de toekomst… Nederland, het land waar ik geboren en getogen ben, het land waarvan ik de nationaliteit draag, is verdeeld… en dat vind ik beangstigend….
Dit vreselijke gebeuren gaat een hele vieze bittere nasmaak krijgen
Ludmilla