Twee dagen ben ik ontzettend kwaad geweest, daarvoor in de plaats is nu schaamte gekomen, plaatsvervangende schaamte.
Ik ben zo´n babyboomer, die in de jaren 60-70 op de barricade stond, mijn studententijd werd getekend door discussies. Ik heb deelgenomen aan de demonstraties tegen de kruisraketten, voor abortus. Ik was een feministe in hart en nieren, Ik richte een anti/fascisme comitee op, werd vluchtelingenwerkster. En wat is er nu nog van over? Niets, het individu regeert, saamhorigheid en solidairiteit is voorbij. We zitten in een geweldsspiraal, waar we niet meer uit komen.
Fundamentalisten krijgen het voor het zeggen in dit land, mensen worden de mond gesnoerd. Ik heb het verpest in Nederland, samen met andere goedwillende mensen. We hebben met ons softe beleid een land gecreeërd, waar niemand zich nog veilig voelt. Ik schaam me diep.
groetjes Catqueen